Het einde is in zicht

We zijn er bijna (maar nog niet helemaal)!

Een hectische maand. Zoveel te doen, zo weinig tijd schreef ik in de vorige blog. En dat klopt. De maand januari is druk geweest, erg druk. De verhuisdatum staat vast, eind februari betrekken we onze nieuwe stek. Maar als we begin januari in het huis rondlopen, dan denken we: dat gaat nooit lukken!

Aan installatiewerk in huis moet nog het nodige gebeuren, de installatie op het dak is nog niet aangesloten, er wordt nog geen elektriciteit gegenereerd, het water wordt nog niet in de collectoren opgewarmd: kortom: er is nog veel te doen!

Gaat het wel af komen?

De aannemer verzekert ons van wel. Er wordt hard gewerkt om het huis helemaal af te maken. En natuurlijk zien we wel resultaten. Zo is begin januari de definitieve trap geplaatst naar de eerste verdieping. Een plaatje, een echte blikvanger, fraai uitgevoerd in rvs met een prachtige ophanging van de treden.

Ook de badkamer komt in model. Het tegelwerk is gereed en ziet er uit zoals we wilden. We moeten de kranen nog niet opendraaien, maar dat begrijp je wel als je de foto ziet!

Vlak voor ons open huis heeft de gemeente het publieke deel(tje) van de toegang tot onze kavel bestraat. En dat is erg prettig, omdat dat voorheen een modderpoel was. Maar na een maand is veel van het voegenzand weggezakt en dus moeten we extra zakken zand in de voegen wegwerken. We vegen ons straatje bij voorbaat schoon!

Lopen de mensen elkaar niet in de weg?

Geregeld komt het voor dat er meer dan 5 man in ons huis aan het werk zijn. Je merkt dat mensen aandacht hebben voor detail. En ervaring hebben met particuliere woningbouw. Zo ook de installateur ITV: precisie en schoon werken is het devies.

Er wordt dus hard doorgewerkt om alles op tijd af te hebben. Maar op zijn tijd is er ruimte om even stil te zitten en iets lekkers te eten. Zeker op vrijdag.

De laatste weken

De laatste weken zijn (in)spannend. We zijn bezig met tuinontwerpen en aanleg, de gietvloer moet nog afgemaakt worden (daar is overigens ook nog een verhaal met stress over te schrijven), er moet nog het nodige aan installatiewerk worden gedaan, kasten moeten nog worden gemonteerd, vensterbanken, binnendeuren, de installatie op het dak nog aangesloten en nog meer, veel meer.
En natuurlijk is er de verhuizing zelf. De bus is gehuurd, vrije dagen opgenomen, familie opgetrommeld. Ons tijdelijk huurhuis komt langzaam in afbraakstaat, de dozen stapelen zich op, kasten zijn afgebroken, het is lastig te bepalen wat weg kan en wat nog mee moet.

We worden er blij van

Nog twee weken en dan gaan we definitief over. En er is minimaal 1 persoon die daar erg blij van wordt!

Zo veel te doen, zo weinig tijd?

Einde van het jaar, tijd om vooruit te kijken

In de afgelopen week hebben we de opleverplanning van onze aannemer ontvangen. Was de allereerste planning aan het begin van het bouwproject ongeveer eind 2012 (nu dus), in de afgelopen maanden is er door diverse oorzaken een kleine vertraging opgetreden. De planning die we hebben gekregen geeft aan dat in week 7 van 2013 onze woning definitief opgeleverd gaat worden. En in die planning zijn ook een paar eigen geplande werkzaamheden opgenomen, zoals het aanbrengen van de gietvloer en het plaatsen van de keuken.

Gaat dat lukken?

Als we nu in ons nieuwe huis rondlopen bekruipt ons het idee dat de tijd tot de oplevering te kort is. In de afgelopen weken is er wel hard gewerkt om de binnenzijde af te werken: vloer, wanden, plafond.

En dat resultaat laat zich goed zien, maar al rondkijkend zien we nog veel dat tot de oplevering afgewerkt en afgerond moet worden.

Zo moet de tijdelijke trap nog vervangen worden door de definitieve trap (rvs, glas), en moet er nog veel  aan installatiewerk worden gedaan.

Zelf aan de beurt

Ook wij zelf zijn nog aan de beurt voordat we kunnen verhuizen. Een belangrijk onderdeel is de tuin, of in ieder geval het gedeelte van de tuin aan de voorzijde. De gemeente heeft het publieke deel van de ingang netjes bestraat, maar vanaf de kavelgrens tot aan ons huis is het nog een zandwoestijn. En dat werkt niet handig als we gaan verhuizen!
We zijn druk bezig met het tuinontwerp en hoveniers, maar een definitieve keuze voor diegene die het moet aanleggen is nog niet gemaakt.
Ook de raambekleding op alle plekken in het huis geeft de aandacht. Afgelopen zaterdag hebben we geruime tijd in een gespecialiseerde winkel doorgebracht om de mogelijkheden te bespreken. De grote raamoppervlakken brengen een uitdaging met zich mee, omdat niet alles in de vereiste maat gemaakt kan worden. Wederom moeten we dus keuzes maken. Misschien stellen we de raambekleding wel uit totdat we in ons huis wonen, dan kunnen we vast beter beoordelen wat we willen hebben.

Verhuizing

Ook de verhuizing gaat anders in zijn werk dan de verhuizing naar onze tijdelijke woning waarin we nu wonen. Onze tijdelijke woning was een paar minuten rijden van ons oude huis, erg makkelijk dus om dozen even over te brengen. En voor de verhuizing als geheel hadden we zo'n 4 weken de tijd.

Onze nieuwe woning in Zwolle ligt op 45 minuten afstand van ons tijdelijke huis, dus dat is niet even wat overbrengen. Bovendien plannen we eind februari te verhuizen en dat geeft ons maximaal 2 weken om alles over te brengen.

Een uitdaging. Enige verhuisstress kan ons niet worden ontzegd!

We zetten onze bank daar neer...

We kunnen niet wachten totdat we ons nieuwe huis kunnen bewonderen en betrekken! Geduld is een schone zaak, maar niet altijd even makkelijk. En als je dan zonen hebt die handig zijn met fotobewerking, dan behoort de uitspraak: "We zetten onze bank daar neer" tot de digitale mogelijkheden.

Met dank aan Frederik!

De eerste verhuizing is achter de rug

Zaterdagochtend 24 okober vroeg stonden drie sterke zonen met schoondochters gereed om de handen uit de mouwen te steken. We hadden een ruime vrachtwagen gehuurd en hebben stevig doorgewerkt. Dat lukt goed met zoveel ondersteuning. Na vier ritten tussen oude en nieuwe (tijdelijke) woning konden we om drie uur de vlag hijsen: alle resterende huisraad was in de nieuwe woning aangekomen. De rest van de zaterdag en de zondag hebben we gebruikt om zaken een plek te geven.
Verbazingwekkend hoeveel spullen men heeft (lees: wij hebben). Dat wordt ruimen in de komende maanden!

Het zwaarste object

De piano

Teamwork

Ons huis is bijna ons OUDE huis

Nog even en dan verhuizen we naar ons (tijdelijke) huurhuis. Was in ons oude huis onze slaapkamer en de woonkamer tot nu toe gespaard gebleven, dit weekeinde is dat over. Gisteren was de slaapkamer aan de beurt, vandaag heeft de onttakeling ook de woonkamer bereikt. Er is geen ontkomen aan, nog een week en dan is ons huis het 'oude huis'. Bijna vijfentwintig jaar gezinsleven wordt historie.